AntropolojiTıp

D Vı̇tamı̇nı̇ Eksı̇klı̇ğı̇ Yüksek Işık Alan Bölgelerden Düşük Işık Alan Bölgelere Doğru Göçe Sebep Oluyor

Yazan: Thomas Barnebeck Anderson

Çeviren: Nazlıcan Çoraklı

Düzenleyen: Ümit Sözbilir

Özet: Oxford’da yapılan araştırmalar sonucunda, insanların yaşadığı bölgelerin aldığı güneş ışığı yoğunluğunun bölgelerdeki sağlık sorunlarını farklılaştırdığı görülmüştür.

Oxford Economic Papers’da yapılan yeni bir araştırma, son 500 yılda yüksek güneş ışığı alan bölgelerden düşük ışık alan bölgelere doğru olan göçün hedef ülkelerdeki çağdaş sağlık sorunlarını etkilediğini ortaya koyuyor.

Araştırmacılar, insanların güneş ışığından D vitamini sentezleme yeteneğinin cilt pigmentasyonu ile azaldığını ve D vitamini eksikliğinin kalp ve damar hastalığı, tip 1 ve tip 2 şeker hastalığı olmak üzere hastalıklardan kaynaklanan daha yüksek ölüm riski ile doğrudan ilişkili olduğunu belirtti. Hatta yapılan son araştırma D vitaminin, COVID-19’un ciddiyetini etkilediğini buluyor.

Araştırmacılar, yüksek güneş ışığı alan bölgelerden, 1500 yılları ile günümüz arasında düşük güneş ışığı alan bölgelere göç eden gruplara odaklandı. Ortaya çıkan nüfus değişiklikleri D vitamini eksikliği riskinin önemli ölçüde artmasına neden oldu.

Araştırmacılar, uzun bir tarihsel görünge üzerinden bu tür bir göçün toplu sağlık sonuçlarını araştırdı. Araştırmacılar burada, belirli bir toplulukta D vitamini eksikliği riskini temsil eden bir ölçü oluşturdu. Oluşturulan ölçü, nüfusun atalarından kalma ikamet yerindeki güneş ışığı yoğunluğu ile mevcut ikamet yerindeki gerçek güneş ışığı yoğunluğu arasındaki farkı izledi. Yapılan çalışma sonucunda, diğer durumlar sabitken daha yüksek D vitamini eksikliğinin yaşam beklentisiyle negatif ilişkili olduğu bulundu.

Araştırmacılar, günümüzde aşırı güneş ışığına maruz kalmanın zararlı etkilerine dair yaygın bir farkındalık olduğunu ve bunun da insanların güneş kremi ve dış mekâna sınırlı sürede maruz kalma gibi yöntemlerle güneş yanığını önlemeye çalıştıklarını belirtti. Deri kanserinin etkili tedavileri de ayrıca yaygın olarak mevcut.

İnsanlar ayrıca, tarih öncesi atalarından daha fazla iç mekânda vakit geçiriyorlar ve bu da güneş ışığına maruz kalmalarını azaltıyor. Sonuç olarak, aşırı güneş ışığına maruz kalma nedeniyle erken ölüm riski, tarih öncesi çağlardan beri azalmıştır. Hâlbuki güneş̧ ışığına daha düşük maruz kalma süreleri; özellikle, ataları yüksek ışık alan bölgelerden gelen yüksek deri pigmentasyonu olan insanlarda, D vitamini eksikliği riskini arttırır.

Sonuç olarak buradaki bilim insanları, deri pigmentasyonu yoğunluğunun ve ortamdaki güneş ışığının arasındaki göç kaynaklı dengesizliğin günümüzdeki evrensel sağlık farklılıklarını etkileyebileceği sonucuna varmışlardır: Güneş ışığının yüksek olduğu bölgelerden önemli ölçüde göç alan düşük güneş ışığı bölgeleri bu tür göç akışlarının yokluğunda beklenenden daha düşük yaşam beklentisi taşır.

Bu araştırma, ülkeler ve bölgeler arasında artan D vitamini eksikliği ile yaşam beklentisindeki farklılıklar arasındaki bağlantıyı belgeleyen ilk araştırma olduğu için önemlidir. Bu nedenle özellikle sonbahar ve kış aylarında D vitamini takviyesi almanın yaşamın ek yılları açısından potansiyel olarak büyük faydasını vurgulamaya hizmet ediyor.

Dr. Thomas Barnebeck Andersen
Yoluyla
https://www.news-medical.net/news/20210107/Migration-from-high-sunlight-to-low-sunlight-regions-is-linked-to-vitamin-D-deficiency.aspx

Gelecek Bilimde

Gelecek Bilimde, toplum ile bilim arasındaki köprü olmayı amaçlayan popüler bilim değil, bilim iletişimi platformudur.

Bir yanıt yazın

Başa dön tuşu